неділя, 17 травня 2015 р.

КнижнаяПолка_2014 #7

Ваніна Ваніні "Фрэдэрык Стэндаль" (на белорусском языке):


«Маладая рымлянка была абураная»

«Я не гэтага чакала.
Яна выбухнула слязьмі, але плакала»

«У кожным яе руху праглядваўся незвычайны гонар»

«Ваніна слухала яго нецярпліва і паспяшалася сысці; Місірыллі не ўбачыў у яе прыгожых вачах ні кроплі спачування, а толькі абражаны гонар»

з пачуцця чалавекалюбства.

«Ваніна ўвайшла да яго ў пакой, згараючы ад сораму, баючыся пачуць любоўныя прамовы, і, была вельмі засмучаная, што ён сустрэў яе словамі сяброўства, высакароднага, адданага сяброўства, але без адзінай іскры пяшчоты.»

«Яна падоўгу заседжвалася ў хворага, а ён размаўляў з ёю так, нібы іх слухалі дваццаць чалавек»

«Неўзабаве яны цалкам аддаліся свайму пачуццю.»

«Місірыллі ўжо не стараўся ахоўваць сваю мужчынскую годнасць: ён кахаў, як кахаюць першым каханнем у дзевятнаццаць гадоў, як кахаюць у Італіі»

«Ён быў шчаслівы і сам дзівіўся, што можна быць такім шчаслівым.»

«Чатыры месяцы праляцелі непрыкметна»

«Ваніна праліла шмат слёз»

«Гонар яе быў абражаны»

«У якой жанчыны бывае толькі адзін улюбёны?»

«Але калі яна гаварыла яму словы кахання, ёй здавалася, што яна грае камедыю»

«З пагардлівай і горкай усмешкаю яна спыніла на ім погляд сваіх вялізных чорных вачэй і за ўвесь вечар не ўдастоіла яго ніводным словам»

«Пасля такой пахвалы малады князь ва ўгоду Ваніне гатовы быў падпаліць Ватыкан»

«Ваніна сказала яму чароўна-валадарным тонам:»

«Цалкам адна, клянуся вам! - усклікнула Ваніна.»


Немає коментарів:

Дописати коментар